Najpoczytniejszy artykuł w Wikipedii. de / tłum.wł.

Masakra Katyńska

Pod pojęciem masakry katyńskiej (bądź też masowego morderstwa katyńskiego lub mordu katyńskiego, a nawet krótko Katynia) rozumie się mordy popełnione przez jednostki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych ZSRR (NKWD) w okresie między 3. kwietniem a 19 majem 1940 na około 4.400 polskich oficerach w lesie przy miasteczku Katyń nieopodal Smoleńska na terenie Rosji. Ta właśnie masakra należy do serii mordów masowych wykonanych na rozkaz Józefa Stalina i NKWD, których ofiarami padło 24.000 do 25.000 oficerów, oficerów rezerwy, policjantów i innych obywateli polskich, wśród nich wielu intelektualistów – w co najmniej pięciu lokalizacjach na terenach ZSRR, Ukrainy i Białorusi. Nazwa Katyń reprezentuje w Polsce całą serię mordów, stanowiąc w ten sposób narodowy symbol cierpień Polski pod knutem sowieckim w czasie drugiej wojny światowej.
W lutym 1943 roku niemieccy żołnierze Wehrmachtu odkryli masowe groby zamordowanych pod Katyniem. Rząd nazistowski podał to do wiadomości publicznej  w dniu 13. kwietnia 1943, zamierzając w ten sposób osłabic jedność koalicji antyhitlerowskiej, a równocześnie zatuszować i usprawiedliwić własne zbrodnie. Związek Radziecki wyparł się odpowiedzialności za to przestępstwo, odrzucił proponowane zbadanie znalezisk przez międzynarodową komisję rzeczoznawczą i  zrzucił odpowiedzialność na Niemców. Ta zafałszowana wersja historii utrzymywana była w bloku socjalistycznym aż do roku 1990.
W roku 1952 komisja międzynarodowa udowodniła autorstwo NKWD, historycy potwierdzili te wyniki. Po opublikowaniu dokumentow archiwalnych sowiecki prezydent Michail Gorbatschow przejął 13. kwietnia 1990 sowiecką odpowiedzialność za te wypadki, wyrażając swój głęboki żal i współczucie. Premierzy Rosji i Polski Wladimir Putin i Donald Tusk, po raz pierwszy wspólnie w roku 2010 w Katyniu wspomnieli ofiary tej zbrodni. („Tragedia Smoleńska“, zabierająca czołówkę polskiego rządu jest dodatkowym elementem tej tragicznej historii.) Żyjący jeszcze jej sprawcy nigdy nie ponieśli żadnych konsekwencji za swoje wykroczenia. W 2009 roku rodziny ofiar wniosły do Europejskiej Komisji Obrony Praw Czlowieka pozew przeciw Rosji, starając sie o pośmiertną rehabilitację ofiar.